Αγαπημενε αντρα μου.......
Περιμενα με τοση ανυπομονησια να βρεθω κοντα σου....και οταν τελικα βρεθηκα ,αυτες οι μερες κυλισαν σαν νερο.
Γιατι αραγε ο χρονος ειναι τοσο αμηλικτος?Γιατι δεν σταματαει εστω και για μια στιγμουλα να τρεχει?Γιατι δεν μας λοιπαται?Γιατι δεν μας ακουει που ζηταμε λιγο χρονο ακομη για μας?Λιγο χρονο ακομη για να μοιραστουμε την αγαπη μας...
Ηρθε η στιγμη του αποχωρισμου και παλι ψυχη μου και αυτη τη φορα θα ειναι πιο μεγαλος απο τον τελευταιο μας.....Αυτη τη φορα θα ποναει πιο πολυ.....Αυτη τη φορα ελπιζω να ειναι και η τελευταια .....
Με ρωτησες αν περασα καλα αυτες τις μερες:δεν θα σου κρυφτω....δεν ηταν ολες μας οι μερες καλες..καποιες μαλιστα πονουσαν πολυ,ξερεις ποιες,και ακομα στη σκεψη και μονο ποναω και το ξερεις και ας επιλεγεις να μην το σκεφτεσαι.Το ξερω οτι ολα τα αντιλαμβανεσαι και για αυτο μου ειναι πιο δυσκολο να στο συγχωρεσω.
Ηθελα η καθε μας στιγμη να ειναι μοναδικη ,μονο για μας .Ισως και εγω να μην προσπαθησα αρκετα....Ισως αν και εγω ημουν πιο σκληρη μαζι σου να ηταν αλλιως....
Ομως ξερω καλα, και ετσι πρεπει,ο καθενας να αποφασιζει μονος του και να μπορει να εχει τις επιλογες του .Ισως να μην μπορω να δεχτω τις δικες σου ,γιατι με πληγωνουν και οχι γιατι θελω να σε αλλαξω οπως ειπες.
Σ αγαπησα με ολο μου το ειναι ,στα δωσα ολα ,δεν κρατησα τιποτα για μενα ...Ειναι ολα δικα σου ψυχη μου,απο την πρωτη μας στιγμη και αυτο δεν αλλαζει οτι κι αν μας συμβει ,οπου κι αν καταληξουμε,μην το ξεχασεις ποτε αυτο.Εισαι μεσα μου και δεν θα βγεις ποτε απο κει που σε εχω βαλει....μα ΠΟΤΕ....
Υ.Σ.
(παντα μα παντα θα εισαι δικος μου και παντα μα παντα θα σε κουβαλαω μαζι μου...μα παντα ψυχη μου)
