Ρεβέκκα υποφέρω γιατί δεν υπάρχεις, σε ψάχνω και δεν σε βρίσκω πουθενά.
Άλλο δεν έχω από μια ψευδαίσθηση...
μια παραίσθηση... ένα μυαλό φαρμακερό... λεπίδι.
Φύκια και βράχια εκεί που σε πρώτο συνάντησα σε μια άλλη χαραυγή εκεί που τίναξες τα μάτια σου επάνω στα σώματα μας όταν κάναμε έρωτα.. πόδια ψιλά χέρια μπερδεμένα σάρκα ιδρωμένη
στα φύκια και τα βράχια που δεν είναι πια ούτε φύκια ούτε βράχια...
Θέλω να σε βρω για να ζήσουμε όλα αυτά που δεν προλάβαμε..
Ρεβέκκα.. δεν θα ξανά έρθω εδώ σε βρήκα πάλι μες το σεληνόφως και δεν θα σε αφήσω να ξανά φύγεις ποτέ.
