Ένιωσα την ζεστασιά της καθώς ώθησε την πλευρά της απέναντι απ την δική μου, χτύπησε το χέρι της επάνω στο πόδι μου. Χαμογέλασα. Είπε, ''είσαι καλός άνθρωπος''.
Χαμογέλασα μαλακά. Ένας ωραίος άνθρωπος; ρώτησα, πειράζοντας, χαμογελώντας ευρύτερα, δεν εννοείς ένας καλός άνθρωπος; Έθαψε το ντροπαλό κοκκινωπό χαμόγελο της στον ώμο μου, κρύβοντας και το πιάσιμο της σφίγγει τον μηρό μου. Αισθάνθηκα να τραβάει μια τρελή ανάσα κι έπειτα άκουσα την γλυκιά μπερδεμένη φωνή της να λέει: ''ναι, αυτό εννοούσα. Ένας καλός άνθρωπος.''
